Petro rifuzas, Pau'lo ekuzas.

Kiam mi vekig'is la postan matenon, mi vidis Anjon gracie preparantan la matenmang'on. S'i portis c'arman flordesegnan antau'tuketon c'irkau' la  talio kaj kantzumis dum s'i pas'etis okupe. S'iaj kas'tankoloraj bukloj dancis c'e c'iu pas'o. S'iaj brunaj okuloj spegulis kontentecon.

Fine vi vekig'is, s'i diris. Vi certe amas vian liton.

Mi pli amas nian

Ni mang'os c'i tie. estos pli varme.

Ha, belan fajron vi kreis ! C'u g'i ekbrulis akcidente ? Mi neniam vidis virinon kiu scius bruligi fajron. Mankas al ili la racio. Ili ne povas kompreni, ke fajro bruligas aeron, ne lignon kaj karbon.

Bone, spertulo, tio estas via laboro estonte.

Mi prizorgis mian tualeton, okulsekvante s'iajn movojn.

C'io preta, s'i pepis.

Mi venis al s'i tute proksime kaj rigardis en s'iajn okulojn. Mi c'irkau'brakis s'in kaj premis s'in strec'e al mi.

Nu, nu, s'i admonis, ne denove.

C'u mi ion diris ? mi protestis kun klvazau'- senkulpa tono.

En c'i tiu proksimeco ne necesas ke vi parolu -  kaj cetere oni ankau' devas mang'i....Sciu

Kia stranga ideo ! Tamen por ne kontrau'stari vin, mi ec' mang'os

                                                       sekvota p.70