Epigramoj
En la insulo Kipro
Pornokta himno.

Nigraj masoj de arboj ne plu moviĝas
Ankaŭ la montaroj.
Steloj plenigas vastegan ĉielon.
Aero varma kiel homa spiro
Karesas miajn okulojn kaj vangojn.

O nokto, kiu naskis diojn !
Kiom vi estas dolĉa ĉe miaj lipoj!
Kiom vi estas varma ĉe miaj haroj !
Kiom ĉi-vespere vi penetras min
Kiom mi sentas min graveda de via printempo.

Ĉiuj Floroj florontaj
De mi naskiĝos.
La spiranta vento estas mia elspiraĵo.
La pasanta parfumo estas mia deziro.
Ĉiuj steloj en miaj okuloj.

Via voĉo, ĉu bruo de la maro ?
Ĉu silento de la ebenaĵo ?
Vian voĉon, mi ĝin ne komprenas

Sed ĝi ĵetas mian kapon alpiede
Kaj mi larmas en ambaŭ manoj.