Tri novaĵoj pri nia deveno.

1) - Oni ofte levas demandojn pri la regionaj lingvoj. Dank'al E-o mi malkovris ke mia unua lingvo estis ne la franca, sed la normanda. Tio ne provokis ĉe mi konflikton. Tamen, mi pli kaj pli konscias, ke la unua lulita per la patrinaj dolĉajoj, nestas en mia koro kiel neforgesita trezoro.

2) - Pro la C-19, oni ripetas, ke la nunaj gejunuloj ne havas facilajn tagojn. Mi konsentas.

     Sed, leganto de ĵurnalo memorigas, ke en Francio, junuloj kiuj estis dudekjaraj inter 1956-1962, devis vole nevole partopreni militon. Pluraj el ili mortis aŭ estis fizike aŭ psike vunditaj. Eĉ iuj mortis sen ia-ajn spuro...

3) -  Sklavo-filo  serĉas devenon de siaj praŭloj. " Mia  patro neniam kaŝis al mi la historion de miaj praŭloj. Tre frue, mi sciis ke mia nomo, Gordien, estis ligita al la negrista komerco."

Liaopinie, junulo aĝa je- 22 jaroj,, pensas, ke la gejunuloj estas oferitaj profite al la emerituloj. Rekte al la afero! La emerituloj tro multekostas !

Ni unue saĝe pripensu la aferon.

 -  La junaj jaroj estas la  bela momento, kiam oni havas viglecon , energion, entreprenemon..

-  Tiumomente  de la vivo plenplena je esperoj, ke la gejunuloj laboru, kantu, verku !

       Ja bone ! 

-  

. 

Bv. Pardoni  por ne taŭga loko !

Lanti, le célèbre a-natonaliste, s'insurge contre ces gens  (- trop nombreux ! ) qui se disent favorables à l'Esperanto, mais ne se donnent pas la peine de l'apprendre et de l'utiliser;

    Ĉe la kanto de la kukulo

    Mi  levas la okulojn

    Al ĝia  voĉo.

    Kion  mi   vidas ?

    La  palan  lunon  sur fono de taĝiĝo.

Li abrupte lasas financon. vidu en la franca.

NI LAVIS LA BARBON DE ZAMENHOF - KAJ ANKAŬ LA MEMORŜTONON

En la jaro 1966 okazis Universala Kongreso en Budapeŝto. Enkadre de ĝi estis inaŭgurita "Esperanto Parko" ĉe la piliero de la ponto Erzsébet, kiu estis trovebla dum longa tempo eĉ per tiu nomo sur la mapoj de la urbo. La tiama urbestro mem inaŭguris la Parkon, kie estis trovebla ankaŭ Esperanto-fontano kun ĉ. 5 metra diametro, iu memorŝtono kun alto 70 cm-oj, kaj statuo de Zamenhof.

La fontano jam antaŭlonge paneis, sed la Esperanto-memorŝtono kaj la statuo havas regulajn turistajn vizitantojn, kaj ankaŭ mi mem ofte haltadas ĉi tie dum urborigardaj ekskursoj kun esperantistaj grupoj.

Dum la la preterpasantaj jardekoj al la ŝtono kaj statuo algluiĝis amaso de polvo, malpuraĵo - kaj lastatempe ni jam hontis pro ilia aĉa aspekto antaŭ la eksterlandaj vizitantoj. Pro tio kun kelkaj volontuloj de la Fondaĵo Eszperantó ni decidis, ke ni alportos kelkajn viŝ-broŝojn, purigenzojn kaj akvon, kaj ni lavos la barbon de Zamenhof - kaj kompreneble la tutan statuon kaj ankaŭ la memorŝtonon.

Kelkaj fotoj pri la puriga kampanjo: https://www.facebook.com/media/set/?set=a.984656868330334.1073741849.117145901748106&type=1&l=9dbe0c309d

Sur la fotoj estas videble, kia estis kaj kia iĝis la memorŝtono post la puriga proceso. Ni sukcesis forigi 25-30 jaran malpuraĵon de la pasinta 50 jara historio, sed restis ankoraŭ 20 jaroj por la sekva printempo...

Dankojn al la volontuloj de Fondaĵo Eszperantó en Hungario!

Szilvási László

En Japanio, frosta bano por mortigi la viruson.

 Gekaraj,

Dankon por viaj bondeziroj. Ricevi tre agrablajn pensojn de tre foraj landoj alportas la pruvon, ke E-o disfloras ĉie. Pacajn bondezirojn al ĉiuj.

Amike.

Marcelo – el Francio.

La japana gubernestro estas antaŭ neprigata solvo: forĵeti al la maro 1,23 milionojn da poluita akvo, kiu ĝis nun estis stokita ekde la katatrofo de 2011.

De pluraj jaroj la koreaj fiŝkaptiistoj timegas pri tiu solvo. La fakuloj certas, ke tiu filtrita akvo jam perdis la radioaktivajn substancojn, krom la tritio, sed ĝi estas sendanĝera.

La loĝantoj de Fukuŝima timas, ke tiu forĵeto detruu  la klopodojn por plibonigi la bildon de la regiono.