Kiuj pensis, pretekste ke mi jam de longe ne skribis, ke mi forlasis la Movadon, tiuj faris eraron.

Kiuj pensis pro samaj kauxzoj, ke mi forpasis, tiuj eraras ankoraux pli. 

Fakte, mi dedicis multe da tempo al la finpretigo de libro pri mia "amiko" Lanti. 

Temas pri biografio kaj tradukado de tekstoj de Lanti kiuj celas franclingvan publikon.

legu en la franca

Fukuŝima / La ega kontruejo de la radioaktiva tero. - Jam dekunu jaroj pasis, post la katastrofo. Kaj nun Japonio trarigardas dekdu milionojn da radioaktiva tero. Ĝin oni rekuperas en zono de kvindek kilometroj ĉirkaŭ la damaĝita centralo. Hodiaŭ la urĝo estas malpiigi tiun volumon. 

En la vilaĝo Litate, oni provas purigi tiun teron kaj produkti legomojn kaj rizon. Kiu konsentos manĝi la produktojn ? 

Ene de la flordomo plena je floroj, Ioŝimo Ŝigihara, 71 jarojn, diras sian esperon :

Niaj praŭloj ĉiam vivis ĉi-tie sur la teron kiun ni gratis. Estus krude preterlasi ĝin."

Kia ideo feliĉa kiu vekis min ?

Ĉi-somero, sciite, estas la plej varma ol iam

En memoro; La dormo estas agrabla dormemo

Speciale kiam ĝi okazas al malsanulo

Kiu revas ĉesi ekrajdi

Virĉevalojn kaj saltgrimpi la ŝvitegan postaĵon

De ĉevalinoj kiuj nur ŝerce ekkaptas la mordaĵon

L'ideo kiu min vekis, mirakla kiel roso,

Estas scii kiel kaj kie mi povus memmortigi:

Ekzakte, mia Sinjoro, ĉe ĝardenarbo

Kontraŭe, malantaŭ la ferkurteno; mi preskaŭ ridema estas

De la simpleco de la elturniĝo; eĉ mi pensas

Tuj havigi al mi ŝnuron, kiun mi gardus fidelan

Asekurantan, ĉi-tie, en tiu-ĉi eta tirkesto.

Montaigu - tradukis el la itala